Vandaag vertrek uit Vancouver
Er zijn van die momenten dat je ergens weggaat met tegenzin. Vancouver is zo'n stad die lekker ligt. We woonden er mooi in de B&B en de Mall vlakbij. De stad is makkelijk bereikbaar, de mensen zijn het aanzien waard. Van de ruim twee en een half miljoen inwoners, inclusief buitenwijken, is de helft Aziatisch. Een stad die erg geliefd is bij Chinezen, Koreanen, Hindoestanen en ook veel Indiase mensen maken deel uit van de gigantische smeltkroes van culturen. Het is geen goedkope stad, zelden heb ik zoveel dure merkwinkels gezien op een paar vierkante meter in de kilometerslange Robson Street.
We laden de auto weer in en om even voor acht rijden we de stad uit richting de USA border. We zitten te filosoferen hoe lang het zou duren voor we weer de grens over zijn. Het is ongeveer 45 minuten rijden naar de grens. Eén kilometer voor de grens wordt ze snelheid van de auto er compleet uitgehaald door allerlei barrières op de weg. We worden gesplitst in acht toegang corridors, waar ik per toegang drie grote camera's tel die ongeveer op hoofdhoogte hangen, zodat er waarschijnlijk al een goed beeld ontstaat wie zich komt aanmelden. Vijftien meter voor het douanehokje moet je stoppen voor een witte streep tot je wordt geroepen om op te rijden. De corridor mag jezelf kiezen bij het inrijden en wij kozen natuurlijk de verkeerde waar geen gang in zat. Naast ons waren er al 4 wagens door En wij stonden nog “op de plaats rust”. Maar uiteindelijk kom je toch aan de beurt. Op het oog is het niet zo’n strenge douanier, maar de toon waarop ze spreken lijkt toch iets meer op blaffen dan spreken vind ik. “Waar kom je vandaan?” en “Waar gaan we naar toe?” “Heb je voeding of alcohol bij je?” Na ongeveer alle 10 de vragen keurig te hebben beantwoordt mogen we door en gaan wij bij de volgende afslag aan de koffie.
We rijden richting Seattle en op de snelweg wordt het steeds drukker. In de buurt van Seattle wordt het zelfs sukkelen, maar rond 12.00 uur zijn we op onze volgende KOA camping. De temperatuur loopt al weer aardig op richting 30 graden.
We hebben wel geluk, we krijgen een plaats onder de bomen, uit de zon en dat pikken we toch lekker mee.
Voor de rest houden wij ons ook rustig na de drukke dagen in Vancouver. Een boodschapje doen en een boekje lezen, dat is het voor vandaag. Morgen gaan we naar het centrum van Seattle.
