vrijdag 20 juli 2018

Naar het binnenland van Oregon.


20/07/2018


Naar het binnenland van Oregon.

We zijn nog niet helemaal in het ritme van de USA, daarom vanavond nogmaals een beetje tijd rekken om morgen weer iets fitter te zijn. We hebben 9 uur tijdsverschil met Nederland en dat poets je niet in een nacht of drie weg.
Een klein likeurtje en dan onder de wol, dat is het beste medicijn lijkt ons.
We hebben inmiddels ook nieuwe buren die nog lekker bij het fiks opgestookte houtvuur blijven zitten maar ik kan niet wachten om lekker in mijn nieuwe slaapzak te duiken. Alles wijst er op dat het ook deze nacht weer een frisse bedoening gaat worden met de stevig doorstaande noorden wind. Diep onder de wol probeer ik tot 10 te tellen maar bij tel 6 ben ik reeds in comateuze toestand. Ook van Renée heb ik niets meer vernomen, tot ik om een uur of half vier flink geluid hoor van onze buren. Er wordt schijnbaar naar een uurwerk gezocht wat niet één twee drie voor handen is. Er gaat een kleine orkaan door de tent en aan een vrolijke kreet te horen is een tijdmachine gevonden. Gelijk wordt er aan de hele tent gevraagd (ze zijn met z’n vieren en hebben kennelijk nog nooit gekampeerd en zijn nu voor het eerst op pad met de nieuwe tent) om meteen maar even een plasje te gaan doen. Een half uurtje ritsen dicht en weer open doen doet het goed zo om een uur of vier in de nacht. En dan volgt er nog gesnurk van een uur of anderhalf wat neer komt op het omhalen van 4 hectare bos. Dus besluit ik om kwart voor zes de handdoek in de ring te gooien en mijn overigens heerlijke warme slaapplaats te verlaten. Ik ga me bezighouden met het aanstaande vertrek. We moeten vandaag toch nog wel een paar mijlen onder de wielen door zien te krijgen.
Om precies kwart voor zeven rolt onze bolide de uitgang uit richting het binnenland van Oregon. Het is nog redelijk rustig op de weg en na anderhalf uur gaan we aan de koffie. Uiteraard voor mij een heerlijke koffie mocca bij de Starbucks. We vervolgen onze reis met nog 150 mijl voor de boeg wat er op neer komt dat het nog zeker een uurtje of vier sturen is. Inmiddels is het verkeersaanbod veel groter. Het wordt weekend dus gaan de mensen massaal recreëren. Alle campers en RV vehicles komen de straat op. We hebben ook geleerd dat, als je een plekje hebt op een camping in het weekend, je niet meer moet verkassen want dan stoot je vaak je neus. Vol is vol en dan moet je soms nog uren zoeken om wat te vinden.





We stoppen nog een keer voor de thee voor we het laatste stukje gaan doen naar Redmond. Om 13.00 uur zijn we op onze nieuwe stek, zetten onze tent weer op en gaan even naar de supermarkt. Klaar is het voor vandaag, het weekend kan beginnen.