zondag 5 augustus 2018

Wells Gray Provincial Park



Vandaag maken we er min of meer een rustdag van. Er staan een paar kleine verplichte nummers op de rol. Wij hebben qua kleding niet zo heel veel bij ons en soms moeten we het een en ander snel door de wasbak gooien. Ik denk aan een paar sokken of een T-shirt, meer maken we niet vuil. En voordat de mensen in de supermarkt met een ruime boog om ons heen gaan lopen hebben we deze actie voor vandaag gepland. Ook moet er natuurlijk nog een Hike worden gelopen. Het hoeft nou niet gelijk een toppoging te zijn, maar een uurtje omhoog lopen moet kunnen. We zitten in een mooi gebied. De plaats Clearwater heeft een National Park Wells Gray. In dat park zijn een aantal watervallen en er zijn ook prachtige wandelingen uitgezet. We kiezen eerst voor de Hike; een tocht door een stuk bos waar we optimaal worden begeleid door de familie mug en ook zijn in grote getale aanwezig de families vlieg en horzel met een aantal gasten op hun party.
Voor ons niet het gezelligste tochtje, maar doorzetters zoals we zijn, vechten we ons een weg naar boven en weer terug, gebruikmakend van een bus anti familie mug en ander ongedierte die onze tocht naar de schitterende meadows van dit Park (met wc zie foto onder) proberen te verstieren. We denken zelf dat we als winnaar uit de de strijd zijn gekomen maar soms voel je de beten pas een dag later.

Als we terug zijn bij de auto willen we ook nog een waterval meepikken op weg naar de camping. Wanneer we het parkeerterrein op komen zien we dat er een kraam is met heuse Vlaamse frietjes en ook worden er Vlaamse wafels gebakken. Dat lijkt ons wel lekker voor de lunch. Als we de kraam naderen zien we dat er alleen cash kan worden betaald. Dat is jammer, dat hebben we niet, dus deze welverdiende lekkernij gaat onze neus voorbij. Dan maar zelf wat versieren. Een blikje ginger ale met een cakeje gaat er goed in.


We zitten halfweg de middag te kijken wat er zoal voor mensen de camping komen oprijden. Heel veel van Cruise Canada mobilhome en Cruise America mobilhome. Dit verraad gelijk dat de meeste mensen die deze besturen, grofweg 8o procent, uit Europa komen en hiervan komt zeker 60 procent uit Nederland. Wij vinden het wel leuk om landgenoten te ontmoeten maar de meeste mensen uit de categorie mobilhome vinden dat niet. Als ze half in de gaten krijgen dat die twee armoedzaaiers in dat kleine tentje ook Nederlanders zijn, wordt er vooral niet meer hardop gesproken. En het zou wel zo leuk zijn om wat gegevens aan elkaar door te spelen over hun en onze belevenissen. Maar dat zit er helaas niet in. Een paar dingen die ons opvallen zijn dat veel van deze kampeerders nog vrij wit zijn en dat de meeste vrouwen, zo schijnt het, de leiding hebben! En dat vooral bij het inparkeren van de Camper op de aangewezen plaats. Mevrouw loopt achter de Camper en blèrt:” Naar links Jan, Jan naar links zèg ik toch”, maar Jan hoort niets met draaiende motor en de deuren hermetisch gesloten! Wat ook opvalt is dat bij aankomst eerst de waszakken, goed gevuld, in een op de camping beschikbaar gestelde machine worden gepropt en er vervolgens een keurig waslijntje wordt gespannen om het vers gewassen spul aan op te hangen.


En nog een kleinigheidje is dat veel van deze mensen redelijk chagrijnig kijken en het ook vaak met de kinderen niet helemaal eens zijn over het te volgen dagprogramma. Vaak is bij de jeugd een goede internetverbinding nummer 1, maar als de camping in de avonduren steeds voller wordt, wordt de verbinding steeds minder. En dat draagt dan weer niet bij aan uitbundig doen en plezier hebben. De avonduren worden door alle camperaars steevast binnen doorgebracht terwijl wij nog een aantal uren buiten doorbrengen en vandaar waarschijnlijk de witte gezichten, want op de dag met het reizen van A naar B zitten ze ook binnen in camper. Je moet uiteraard optimaal gebruik maken van het huurmonster en er zoveel mogelijk uren in doorbrengen. Je wilt tenslotte waar voor je geld.
Het was al met al toch een topdag. Morgen gaat de reis verder naar Kamloops.